Δύο στοιχεία έκριναν το ντέρμπι σε ό,τι αφορά την πλευρά του Άρη.
Το πρώτο ήταν ο Εκτορ Ραούλ Κούπερ. Η νίκη οφείλεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της στο τέλειο κοουτσάρισμα που έκανε ο Αργεντινός την ώρα του αγώνα, αλλά φυσικά και στις επιλογές που έκανε στην αρχική εντεκάδα.
Ορθά σκέφτηκε να αφήσει έξω τον Κόκε, γιατί με το δίδυμο Κόκε, Ρουίζ, ο δεύτερος στην κορυφή θα έχει πολλά προβλήματα ανάμεσα στους υψηλόσωμους Τσιρίλο, Μαλεζά. Βάζοντας όμως τον Τσέζαρεκ στην κορυφή και τον Ρουίζ πίσω, ο Κροάτης έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά και όσο αθόρυβη ήταν η προσφορά του, άλλο τόσο ουσιαστική ήταν.
Η μη χρησιμοποίηση του Κόκε είχε και ρίσκο φυσικά, αφού στο 4-4-2 του Κούπερ είναι ο μόνος που μπορεί να υποδεχτεί τη μπάλα στην επίθεση και να τη μοιράσει. Όμως, το σχέδιο του Κούπερ στο πρώτο ημίχρονο ήταν να κρατήσει τον ΠΑΟΚ μακριά από τα καρέ του Σηφάκη, πράγματα που πέτυχε λόγω της πολύ καλής οργάνωσης που είχε ανασταλτικά. Οι παίκτες του είχαν πολλά τρεξίματα, πρέσαραν σε όλους τους χώρους και έκλεισαν τους διαδρόμους, ενώ πρέπει να σταθούμε εδώ στην εξαιρετική εμφάνιση του Ναφτί που θύμισε –επιτέλους- τον περσινό αξιόπιστο χαφ που ξέραμε (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστέρησαν οι υπόλοιποι).
Αφού, λοιπόν, το πήγε το ματς εκεί που ήθελε ο Κούπερ, στην επανάληψη ζήτησε τη νίκη. Με σχέδιο. Η ομάδα ανέβηκε μερικά μέτρα, κράτησε μπάλα στο κέντρο και με την είσοδο του Κόκε αρχικά και του Κάλβο λίγο μετά, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ των "κιτρίνων".
Επικράτησαν ξεκάθαρα στο χορτάρι, βοηθούμενοι είναι αλήθεια και από την… ατυχή έμπνευση του Δερμιτζάκη να γυρίσει τη διάταξη της ομάδας του σε 4-4-2 (άλλο που δεν ήθελαν οι Κόκε, Κάλβο, Χαβίτο αφού βρήκαν χώρους κι έναν ό,τι ήθελαν…). Το γκολ του Χαβίτο στο 67’ επισφράγισε την ανωτερότητα του Αρη που εν τέλει πέρασε εύκολα από την Τούμπα, βάζοντας τέλος στην αρνητική παράδοση που είχε τα τελευταία δώδεκα χρόνια.
Ορθά σκέφτηκε να αφήσει έξω τον Κόκε, γιατί με το δίδυμο Κόκε, Ρουίζ, ο δεύτερος στην κορυφή θα έχει πολλά προβλήματα ανάμεσα στους υψηλόσωμους Τσιρίλο, Μαλεζά. Βάζοντας όμως τον Τσέζαρεκ στην κορυφή και τον Ρουίζ πίσω, ο Κροάτης έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά και όσο αθόρυβη ήταν η προσφορά του, άλλο τόσο ουσιαστική ήταν.
Η μη χρησιμοποίηση του Κόκε είχε και ρίσκο φυσικά, αφού στο 4-4-2 του Κούπερ είναι ο μόνος που μπορεί να υποδεχτεί τη μπάλα στην επίθεση και να τη μοιράσει. Όμως, το σχέδιο του Κούπερ στο πρώτο ημίχρονο ήταν να κρατήσει τον ΠΑΟΚ μακριά από τα καρέ του Σηφάκη, πράγματα που πέτυχε λόγω της πολύ καλής οργάνωσης που είχε ανασταλτικά. Οι παίκτες του είχαν πολλά τρεξίματα, πρέσαραν σε όλους τους χώρους και έκλεισαν τους διαδρόμους, ενώ πρέπει να σταθούμε εδώ στην εξαιρετική εμφάνιση του Ναφτί που θύμισε –επιτέλους- τον περσινό αξιόπιστο χαφ που ξέραμε (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστέρησαν οι υπόλοιποι).
Αφού, λοιπόν, το πήγε το ματς εκεί που ήθελε ο Κούπερ, στην επανάληψη ζήτησε τη νίκη. Με σχέδιο. Η ομάδα ανέβηκε μερικά μέτρα, κράτησε μπάλα στο κέντρο και με την είσοδο του Κόκε αρχικά και του Κάλβο λίγο μετά, η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ των "κιτρίνων".
Επικράτησαν ξεκάθαρα στο χορτάρι, βοηθούμενοι είναι αλήθεια και από την… ατυχή έμπνευση του Δερμιτζάκη να γυρίσει τη διάταξη της ομάδας του σε 4-4-2 (άλλο που δεν ήθελαν οι Κόκε, Κάλβο, Χαβίτο αφού βρήκαν χώρους κι έναν ό,τι ήθελαν…). Το γκολ του Χαβίτο στο 67’ επισφράγισε την ανωτερότητα του Αρη που εν τέλει πέρασε εύκολα από την Τούμπα, βάζοντας τέλος στην αρνητική παράδοση που είχε τα τελευταία δώδεκα χρόνια.
Το δεύτερο στοιχείο που μέτρησε στο να έρθει το «διπλό», ήταν (επιτέλους) το πάθος και η αποφασιστικότητα που έβγαλαν οι "κίτρινοι" έπειτα από πολλά χρόνια στην Τούμπα. Επαιξαν με καρδιά, έβαλαν τα πόδια στη φωτιά, είχαν και τσαμπουκά. Ολοι τους, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Δεν ήταν η… soft ομάδα των προηγούμενων χρόνων και ανταμείφθηκαν στο τέλος, γιατί σε τέτοια ντέρμπι δεν αρκεί μόνο η σωστή τακτική.
Εν κατακλείδι, ο Αρης πέρασε δίκαια και καθαρά από την Τούμπα. Και πιο άνετα απ’ ό,τι περίμενε. Η νίκη του ήταν μία επιβεβαίωση της προόδου που κάνει, γιατί βαδίζει βάσει ενός συγκεκριμένου πλάνου με τον Κούπερ και δεν παρεκκλίνει από αυτό. Η παρουσία του Αργεντινού εγγυάται ότι θα διαχειριστεί σωστά τη νίκη επί του ΠΑΟΚ ώστε να συνεχίσει ο Αρης να εξελίσσεται και να βελτιώνεται αγωνιστικά.
Υ.Γ: Ο ΠΑΟΚ διαμαρτύρεται για ένα πέναλτι που υποστηρίζει ότι δεν του έδωσε ο Τσινιάρης. Όμως, ο Αθηναίος ρέφερι χαρίστηκε στον Μουσλίμοβιτς στο 31’ όταν έχοντας χάσει καθαρά τη μπάλα από τον Μίσελ, κλότσησε από πίσω τον Βραζιλιάνο μπακ. Αν του έδινε –όπως έπρεπε- εκείνη στην κίτρινη, στο 38’ που ο Βόσνιος είδε κίτρινη για διαμαρτυρία θα πήγαινε στα αποδυτήρια και ο ΠΑΟΚ θα συνέχιζε με παίκτη λιγότερο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου