Ένας Καταλανός αυτοκράτορας! (video)

Με αφορμή τη συμπλήρωση 500 συμμετοχών του Κάρλες Πουγιόλ με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, σας παρουσιάζουμε τη γεμάτη συγκινήσεις  καριέρα ενός Καταλανού, μύθου των «μπλαουγκράνα» που αγαπήθηκε όσο λίγοι στη Βαρκελώνη κατακτώντας τα πάντα! Και συνεχίζει…

Από τερματοφύλακας, επιθετικός και μετά… άμυνα!



Σε ένα χωριό της Καταλονίας, ονόματι Λα Πόμπλα Ντε Σεγκούρ γεννήθηκε ο Πουγιόλ τον Απρίλιο του 1978. Εκεί, ο μικρός Κάρλες έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην τοπική ομάδα της γενέτειρας του . Μάλιστα, τα πρώτα χρόνια στις Ακαδημίες της ομάδας του χωριού του αγωνίστηκε στη θέση του τερματοφύλακα! Τα πράγματα όμως δεν ήταν ποτέ εύκολα για τον πεισματάρη Ισπανό, που αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμού στον ώμο και αναγκάστηκε να αλλάξει θέση και να μετατοπιστεί στην… κορυφή της επίθεσης! 


«Οι γονείς μου δεν ήταν σίγουροι αν θα έπρεπε να γίνω ποδοσφαιριστής, και με παρότρυναν να σπουδάσω…» σχολίασε μετά από χρόνια ο Πουγιόλ μιλώντας για το ξεκίνημα της καριέρας του. 


Ο ίδιος όμως δεν το έβαζε κάτω και η αγάπη του για το ποδόσφαιρο ήταν εμφανής από νωρίς. Σε ηλικία 17 ετών γράφτηκε στις ακαδημίες του μεγάλου συλλόγου της περιοχής του, τη Μπαρτσελόνα. Εκεί, άλλαξε και πάλι αγωνιστική θέση καθώς οι προπονητές του τον έβαλαν μπροστά από τους αμυντικούς. Το ταλέντο του Πουγιόλ είχε αρχίσει να ξεχωρίζει και η προώθησή του στην Β’ ομάδα της Μπαρτσελόνα ήταν θέμα χρόνου. Στον προθάλαμο της αντρικής ομάδας έκανε μεγάλα παιχνίδια ενώ σιγά σιγά καθιερώθηκε στη θέση του δεξιού αμυντικού. Ταυτόχρονα είχε αρχίσει να γίνεται βασικό στέλεχος των μικρών Εθνικών ομάδων της Ισπανίας.

Από την κλήση του Φαν Χάαλ, ηγέτης της Μπαρτσελόνα!

Η χρονιά ορόσημο στην καριέρα του μακρυμάλλη αμυντικού ήταν το 1999 όταν ο τότε προπονητής των «μπλαουγκράνα», Λουίς Φαν Χάαλ αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία της πρώτης ομάδας στον Πουγιόλ. Αυτό ήταν! Από τότε έγινε βασικός και αναντικατάστατος και το όνομά του έμελλε να γίνει συνώνυμο του δυναμισμού, του ψυχικού σθένους και της διάθεσης για προσφορά στη βάση του «όλα για την ομάδα». Στην επόμενη δεκαετία ο Πουγιόλ θα ήταν ο «βράχος» της άμυνας της Βαρκελώνης και ο ρόλος του ηγέτη θα τον χαρακτήριζε δικαιωματικά μέχρι και σήμερα. Τι μεσολάβησε όμως ώστε ο μικρός Κάρλες να μετατραπεί στον απροσπέλαστο και άτρωτο ηγέτη της άμυνας των Καταλανών;

Mes que un club, mes que un jugador!

Στο ιστορικό Καμπ Νου υπάρχει η επιγραφή «Mes que un club» που σημαίνει «κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος». Στο μυαλό των Καταλανών η «Μπάρτσα» είναι το μεγάλο τους καμάρι και δείχνουν τη λατρεία τους προς την ομάδα με κάθε ευκαιρία. Είναι προφανές πως για να χτιστεί ο θρύλος των μεγάλων ομάδων, απαιτούνται μεγάλοι παίκτες, και ο Πουγιόλ αναμφισβήτητα ανήκει στην κατηγορία αυτών οι οποίοι φορώντας τη φανέλα της Μπαρτσελόνα κατάφεραν να την κάνουν ακόμα πιο μεγάλη… «Mes que un jugador» λοιπόν από τα χείλη των οπαδών της Μπαρτσελόνα για τον αγαπημένο τους «Τοίχο» που είναι κάτι παραπάνω από ένας απλό παίκτης…

Στην περίπτωση μάλιστα του Πουγιόλ, αυτό είναι ξεκάθαρο, αν σκεφτεί κανείς πως από το 2004 που το περιβραχιόνιο του αρχηγού πέρασε στην κατοχή του, η «Μπάρτσα» επέστρεψε στους τίτλους! Μάλιστα, στις αρχές της χιλιετίας ο Πουγιόλ είχε προλάβει να κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών ευρωπαϊκών συλλόγων μεταξύ των οποίων και η Μάντσεστερ, αλλά ο ίδιος προτίμησε να μείνει στην ομάδα που τον ανέδειξε. Έτσι έμεινε στη Βαρκελώνη και τα χρόνια που ακολούθησαν τον δικαίωσαν στο μέγιστο βαθμό, καθώς ηγήθηκε της προσπάθειας να ξαναγίνει μεγάλη η Μπαρτσελόνα…

Όταν ήρθανε οι πρώτοι τίτλοι…

Το 2005, κατάφερε να οδηγήσει την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ ταυτόχρονα είχε αρχίσει να σαρώνει τους τίτλους του κορυφαίου αμυντικού στην Ευρώπη. Πάντως η καλύτερη σεζόν με τα χρώματα των «μπλαουγκράνα» για τον ίδιο (μέχρι την επόμενη όπως θα αποδειχτεί στη συνέχεια) ήταν το 2005-2006 όπου η Μπαρτσελόνα κατέκτησε τόσο το πρωτάθλημα όσο και το μεγάλο της στόχο που δεν ήταν άλλος από το Champions League. Έτσι ο τίτλος της κορυφαίας ομάδας στην Ευρώπη επέστρεψε στη Βαρκελώνη μετά από 14 ολόκληρα χρόνια, επί αρχηγίας Πουγιόλ. Όπως αποδείχτηκε όμως στη συνέχεια αυτό ήταν μόνο η αρχή…

…οραματίστηκε να κατακτήσει τα πάντα….

Μπορεί τα χρόνια να περνούσαν για τον πάντα φιλότιμο και εργατικό Πουγιόλ αλλά εκείνος συνέχιζε πάντα στον ίδιο ρυθμό ακούραστος και δίχως το παραμικρό σημάδι κορεσμού. Εξάλλου αυτό που δημιουργεί τους μύθους στον αθλητισμό δεν είναι τόσο οι εφήμερες επιτυχίες, αλλά η μεγάλης διάρκειας παραμονή στην κορυφή. Και αυτό το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο ο σκληροτράχηλος Καταλανός, τα τελευταία χρόνια. Η αρχή έγινε με τα χρώματα της Εθνικής Ισπανίας όπου το καλοκαίρι του 2008 κατέκτησε το Euro έχοντας καθοριστικό ρόλο στα παιχνίδια των «φούριας ρόχας». Μετά από αυτή την επιτυχία όμως, ο Πουγιόλ συγκεντρώθηκε και πάλι στις υποχρεώσεις του με τη Μπαρτσελόνα και υπό τις οδηγίες του Πεπ Γκουρντιολα κατάφερε μαζί με τους συμπαίκτες του να καταπλήξει ολόκληρη την υφήλιο. 

… και τα κατάφερε!

Με έναν Πουγιόλ σε δαιμονιώδη φόρμα παρά τους τραυματισμούς που αντιμετώπισε στην αρχή της σεζόν η Μπαρτσελόνα κατέκτησε κάθε διαθέσιμο τίτλο (Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Σούπερ Καπ, Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων) που… κυκλοφορούσε τη σεζόν 2008-2009 αποδίδοντας μάλιστα ποδόσφαιρο από… άλλο πλανήτη. Και σε όλα αυτά δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όποιος μεγάλος αστέρας κι αν πέρναγε από το Καμπ Νου, ο Πουγιόλ παρέμενε το αγαπημένο παιδί της εξέδρας. 

«Είναι το όνειρο κάθε παιδιού από την Καταλονία να παίξει ποδόσφαιρο στη Μπαρτσελόνα. Εγώ ζω το όνειρό μου παίζοντας ποδόσφαιρο εδώ, και ονειρεύομαι να σταματήσω να αγωνίζομαι φορώντας τη φανέλα της “Μπάρτσα”» σχολίασε εκείνη τη χρονιά σε πάντα προσγειωμένο ύφος ο Πουγιόλ. 

Την επόμενη σεζόν η Μπαρτσελόνα κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα από τη μισητή της αντίπαλο, Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ το τέλος της σεζόν βρήκε τον Πουγιόλ στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής να πανηγυρίζει με τη φανέλα της Ισπανίας την κατάκτηση της κορυφής του κόσμου. Πλέον, με το μετάλλιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Κάρλες Πουγιόλ τα είχε κατακτήσει όλα, σε μια καριέρα, της οποίας τα επιτεύγματα δεν θα μπορούσε να φανταστεί ούτε στο πιο τρελό του όνειρο όταν ξεκινούσε από τις ακαδημίες της «Μπάρτσα».

Πιστός στη Βαρκελώνη μια ζωή

Ο Πουγιόλ, ανήκει σε μια μικρή ομάδα παικτών ανά την υφήλιο, που έως και σήμερα, παίζουν για αυτό που αποκαλούμε «φανέλα» της ομάδας. Ξέρει να «ματώνει» για τη Μπαρτσελόνα, και αγωνίζεται με σεβασμό στην ιστορία της μεγάλης του αγάπης, της ομάδας της Καταλονίας. Λίγοι είναι οι παίκτες που στις μέρες μας – όπου δεσπόζει ο στεγνός επαγγελματισμός – επιλέγουν να μείνουν σε όλη τους την καριέρα στο σύλλογο από όπου ξεκίνησαν και ο Πουγιόλ είναι ένας από αυτούς. Τα «πιστεύω» του εξάλλου δεν θα του επέτρεπαν να πράξει διαφορετικά. Πολλές φορές μέχρι και σήμερα που έχει φτάσει πλέον 32 χρονών πηγαίνει για επιπλέον προπονήσεις ενώ ο ίδιος δηλώνει πως χρειάζεται συνεχώς βελτίωση.

«Δεν έχω την τεχνική του Ρομάριο, το ρυθμό του Όβερμαρς ή τη δύναμη του Κλάιφερτ, αλλά σίγουρα δουλεύω σκληρότερα από τους υπόλοιπους. Είμαι σαν τους μαθητές που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνοι αλλά διαβάζουν πολύ και στο τέλος περνάνε τις εξετάσεις» σχολίασε φέτος το καλοκαίρι ο Πουγιόλ δείχνοντας για μια ακόμη φορά το ταπεινό του χαρακτήρα του.

Πρότυπο αθλητή που συνεχίζει όσο αντέχει…

Σπάνια, απασχολεί για την εξωγηπεδική του ζωή, ενώ γενικά περνά απαρατήρητος. Όλοι οι συμπαίκτες του έχουν να πουν ένα καλό λόγο για αυτόν και έχει κερδίσει την εκτίμηση ακόμη και των αντιπάλων του. Η ποδοσφαιρική του ωριμότητα του επιτρέπει να χρησιμοποιεί άψογα το μυαλό του εντός γηπέδου, και το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται πάντα από το υπέρμετρο πάθος που τον διακατέχει.  

Πλέον, η κορυφή έχει κατακτηθεί για τον ίδιο, όπως επίσης και η διατήρηση σε αυτήν. Αυτό που του μένει είναι να ζήσει όσο γίνεται πιο όμορφα τις τελευταίες του σεζόν ως ποδοσφαιριστής. Τώρα έφτασε τις 500 συμμετοχές με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και το χάρηκε δεόντως. Δεν θέλει ακόμη να σκέφτεται την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, αλλά όταν καταλάβει πως δεν μπορεί να αποδώσει παραπάνω από τις δυνάμεις του, θα προτιμήσει να αποχωρήσει θριαμβευτής. Εξάλλου κάθε αυτοκρατορία χαρακτηρίζεται από τον τρόπο που αντιδρά και δέχεται το τέλος  του κύκλου της, και ο Πουγιόλ ως γνήσιος… αυτοκράτορας της Καταλονίας το ξέρει καλά…




Δείτε το video :








www.gazzetta.gr